تعیین نیاز غذایی گیاه پسته :

همواره باغدارانی که به تولید پسته مشغول هستند به دنبال استفاده از مواد غذایی برای گیاه پسته خواهند بود، که بتواند تاثیرات چشمگیری بر کیفیت و مرغوبیت این محصول داشته باشد. نیاز غذایی گیاه پسته می تواند در تولید محصول باکیفیت پسته نقش چشمگیری داشته باشد. از این جهت استفاده از برخی عناصر به باغداران پسته شدیدا پیشنهاد می گردد.

عنصر روی:

روی از جمله محلول هایی می باشد که به عنوان نیاز غذایی گیاه پسته شناخته شده است. اما خاک هایی که به عنوان زمین های زراعی از آنها استفاده می گردد دارای میزان ناچیزی از این محلول خواهند بود. همچنین با بررسی ها ، افراد به این نتیجه رسیده اند که با افزایش Ph در خاک این مقدار ناچیز نیز جذب گیاهان نخواهد شد. از این جهت خاک های آهکی که از ph قلیایی برخوردار می باشند با کمبود این ماده در محصولات خود رو به رو خواهند بود.  اما اهمیت نیاز غذایی گیاه پسته به روی با توجه به مزیت های این ماده ، قابل توجه خواهد بود . روی در اغلب سیستمهای آنزیمی گیاهان تاثیرات مثبتی داشته است. این عنصر به عنوان سازنده و تجزیه کننده ی پروتئین ها در گیاهان مورد استفاده قرار خواهد گرفت. از این جهت می توان گفت که نقش این عنصر در گیاهان کاتالیزوری فعال کننده خواهد بود. این عنصر با ساخت اسید آمینه تریپتوفان می تواند در رشد مناسب و ایده آل شاخه ها تاثیرگذار باشد. نیاز غذایی گیاه پسته به عنصر روی در اینجا خاتمه نخواهد یافت . این عنصر نقش مهمی را در لقاح و همچنین تشکیل میوه برای گیاه پسته در بر خواهد داشت. اما در چه زمانی میتوان فهمید که گیاه با کمبود روی مواجه است .

علائم کمبود روی :

• تغییر سایز و کوچک تر شدن روزت و همچنین میان گره های سرشاخه
• ایجاد دانه های بسیار کوچک و قرمز بر روی درخت نسبت به دانه های تشکیل شده و سالم
• کم برگ بودن درختان پسته
• ریز برگ بودن درختان پسته
• تاخیر در زمان باز شدن جوانه ی گیاه حتی در حدود یک ماه
• خشک شدن و از بین رفتن قسمت های انتهایی در شاخه های جوان درختان پسته به دلیل کمبود شدید روی

پوک شدن اغلب دانه ها و همچنین کم شدن تعداد دانه های تولید شده بر روی درختان

عنصر آهن:

عنصر آهن نقش مهمی را در نیاز غذایی گیاه پسته خواهد داشت. این عنصر در تولید کلروفیل در گیاهان بسیار اثر گذار خواهد بود. نقش اصلی این عنصر بر روی ماده ای به نام سنتز می باشد که این ماده به عنوان ماده ی اولیه برای ساخت کلروفیل شناخته شده است. این عنصر به نام عنصر بی حرکت در بین گیاهان شناخته شده است. از این جهت کمبود این عنصر در گیاهان به وسیله ی برگ های سبز و جوان صورت خواهد پذیرفت. کمبود آهن اغلب به دلیل نامحلول بودن این عنصر می باشد. این عنصر در خاک های نسبتا اسیدی و یا اسیدی کاملا محلول خواهد بود . اما یکی از مشکلات اساسی در نیاز غذایی گیاه پسته خاک خنثی و یا قلیایی آن می باشد که عنصر آهن در آن نامحلول خواهد بود. از این جهت نیاز غذایی گیاه پسته به آهن به میزان لازم جذب نخواهد شد. خاک های رسی در برابر خاک های شنی از آهن بیشتری برخوردار خواهند بود. اما این کمبود در درختان با نشان دادن علائمی بروز خواهند نمود:

علائم کمبود آهن :

• زرد شدن پهنک برگ و سبز ماندن رگبرگ های اصلی
• بروز و ایجاد نقاط سوخته بر روی سطح برگ
• کمبود رشد محصولات بر روی برخی از شاخه ها که از کمبود آهن برخوردار هستند.
• پوک شدن برخی از محصولات شاخه هایی که کمبود آهن دارند.
• رشد برگها به شکل تیغ ماهی و همچنین در برخی از مواقع کاهش عمل فتوسنتز در برگ ها

عنصر منگنز:

از جمله نیاز غذایی گیاه پسته عنصر یا به مفهوم دیگر یون منیزیم خواهد بود. این عنصر در تشکیل قندها و کلروفیل ها نقش بسیار مهمی خواهد داشت. از جمله فعالیت های دیگر منیزیم در گیاهان تاثیر در فعالیت های آنزیم ها خواهد بود. یون منیزیم به عنوان نیاز غذایی گیاه پسته از طریق محلول خاک به ریشه ی گیاه جذب شده و سبب رشد مطلوب خواهد گشت. این ماده اغلب در مناطق نیمه خشک و خشک به مقدار زیادی بر روی سطح خاک موجود می باشد که به راحتی جذب گیاه خواهد شد. این خاک ها می توانند به نوعی به دلیل ازدیاد منیزیم سبب مسمومیت گردند. اما در برخی از مواقع با کمبود این عنصر در گیاه مواجه خواهیم شد که با ظهور علائمی بر روی گیاه به کمبود این عنصر پی خواهید برد. این نشانه ها و عوامل در کمبود منیزیم عبارتند از :

• ایجاد زردی بر نوک برگها و رگبرگها مسن
• حالت سوختگی بر روی برگهای ی مسن و پیرتر

عنصر مس:

نیاز غذایی گیاه پسته به مس به دلیل مزایای این عنصر برای این گیاه بسیار زیاد خواهد بود. این عنصر برای ساخت آنزیم ها در گیاه پسته نقش تاثیرگذاری خواهد داشت. همچنین این عنصر در سوخت و ساز و رشد گیاه پسته بسیار مفید می باشد . اغلب افراد شاهد کمبود این عنصر در باغات تازه بنا شده ی خود خواهند بود. این کمبود در برخی از درختان بارور نیز رخ خواهد داد. کمبود این عنصر اغلب در فصل تابستان خودنمایی خواهد نمود. اما این کمبود نیز مانند برخی از کمبود های دیگر علائم و نشانه هایی را در بر خواهد داشت. شما با توجه به این نشانه ها می توانید برای ترمیم و همچنین درمان درختان خود اقدام نمایید. این علائم عبارتند از :

• برگهای نابالغی که در انتهای شاخه ها وجود دارند دچار سوختگی شده و نوک آنها اغلب بیشتر از این سوختگی برخوردار می شود.
• ریزش برگ های سوخته و از بین رفته
• چروکیدگی در برخی از شاخه ها و یا اغلب شاخه ها
• ایجاد برخی از لکه ها در نزدیکی نوک شاخه های درختان که اغلب به رنگ های تیره خواهد بود.
• بدشکلی و بد فرمی مغز پسته